Orhangazi’de yarım asra yakın süredir ilçenin sosyal ve ekonomik hayatının kalbinde yer alan otobüs terminali yıkılıyor. Terminalde 31 yılını geçiren iş insanı Selahattin Çelik, duygusal bir veda yazısıyla hem kendi hatıralarını anlattı hem de yeni yapılacak projenin rant kapısı değil, halkın umudu olmasını diledi.
“Bir Peron Gibi Geçti Ömrümüz”
1994 yılında Orhangazi’ye adım atan ve hayatının büyük bölümünü terminalde geçiren Çelik, “Bir Peron Gibi Geçti Ömrümüz” başlığıyla kaleme aldığı yazısında, yıllara yayılan hikâyesini şu sözlerle ifade etti:
“Elimde ne büyük hayaller vardı ne de garanti bir gelecek.
Sadece bir umut, bir gayret, bir de alın teri…
O günden bugüne tam 31 yıl geçti. Binlerce bilet kesildi, binlerce veda, binlerce kavuşma yaşandı. Biz sadece yolculuklara aracılık etmedik, bir ömrün tanığı olduk aslında…”
Çelik, terminalin sadece bir bina olmadığını, Orhangazi’nin toplumsal hafızasında önemli bir yere sahip olduğunu belirtti.
Terminal Bir Şehrin Kalbiydi
İş insanı Çelik, yıllar boyunca terminalin birçok insana ev sahipliği yaptığını, bazen üniversite yolculuğuna çıkan bir gence, bazen cebinde parası olmayan bir yolcuya, bazen de kimsesizlere kapı açtıklarını söyledi.
“Yeri geldi, bir gencin üniversite yolculuğuna eşlik ettik.
Yeri geldi, cebinde beş kuruş olmayanın biletini biz aldık.
Evsizleri ağırladık, garibanlara sofra açtık.
Aş olduk, yol olduk, yoldaş olduk.”
“Yıkılan Beton Değil, Kapanan Bir Çağ”
Orhangazi Belediyesi’nin yeni bir terminal projesi kapsamında mevcut yapıyı yıktığını belirten Çelik, bu sürecin sadece fiziki bir değişim olmadığını vurguladı:
“Bu terminal sadece binalardan ibaret değildi. Burası bir şehrin kalbiydi, nabzıydı.
Yıkılan beton değil, kapanan bir çağdır aslında…
Umarız yerine yapılanlar halkın umudu olur, birilerinin rantı değil.”
Halktan Büyük İlgi
Çelik’in sosyal medyada paylaştığı yazı, Orhangazi halkı tarafından büyük ilgi gördü. Vatandaşlar, yazıya yorumlarla destek vererek terminalin anılarla dolu bir yer olduğuna dikkat çekti.
Yeni Terminal Umutları Yeşertsin
Orhangazi’nin yeni terminal projesiyle birlikte modern bir ulaşım merkezi kazanması bekleniyor. Ancak vatandaşlar ve esnaf, yeni projenin kent için faydalı olması gerektiği görüşünde birleşiyor.
Çelik’in şu sözleri ise veda mesajının özeti niteliğinde oldu:
“Bizler de çekiliyoruz sessizce, yerimizi hatıralara bırakıyoruz. Helallik isteyen bir yürekle veda ediyoruz. Bize düşeni yaptıysak ne mutlu. Kırdıysak, affola.”
Haber Yorum
Umut YILMAZ
Bir Peron Gibi Geçti Ömrümüz…
1994’tü…
Orhangazi’ye ilk adımımı attığımda, elimde ne büyük hayaller vardı ne de garanti bir gelecek.
Sadece bir umut, bir gayret, bir de alın teri…
Hayata tutunmanın türlü yollarını denedikten sonra, nasibimiz otobüslerin kalktığı o peronlardan açıldı bize.
O günden bugüne tam 31 yıl…
Binlerce bilet kesildi, binlerce veda, binlerce kavuşma yaşandı.
Ve biz sadece yolculuklara aracılık etmedik, bir ömrün tanığı olduk aslında…
İlk zamanlar bizi kabullenmeyenler oldu.
Ama sabırla, dürüstlükle, inatla yürüdük.
Otogarın kalbinde bir yer edindik.
Her sabah umutla yola çıkanlara, her akşam hasretle dönenlere bir selam verdik.
Yeri geldi, bir gencin üniversite yolculuğuna eşlik ettik.
Yeri geldi, cebinde beş kuruş olmayanın biletini biz aldık.
Evsizleri ağırladık, garibanlara sofra açtık.
Aş olduk, yol olduk, yoldaş olduk.
Ve şimdi…
Tıpkı yaşlanan bedenler gibi, otogarımız da miadını doldurdu.
Yıkılıyor.
Ama her bir tuğlasında bir hatıra, her bir köşesinde bir veda gizli…
Peronlar…
Bilir misiniz, aslında hayatın küçük aynalarıdır.
Bir otobüs gelir, durur, alır ya da bırakır…
Ama giderken geride sadece yolcusunu değil, duyguları da bırakır.
Bir annenin gözyaşını, bir çocuğun el sallayışını, bir sevgilinin iç geçirişini…
Kimi zaman bir gençliğin uğurlandığı yerdir peron.
Kimi zaman sessizce kaybedilen bir sağlığın…
Ya da ömrün, geçmişe dönüp el salladığı son bakıştır.
Şimdi o peronlar boş.
Ama anılar hala orada duruyor.
Bizler de çekiliyoruz sessizce, yerimizi hatıralara bırakıyoruz.
Helallik isteyen bir yürekle veda ediyoruz.
Bize düşeni yaptıysak ne mutlu.
Kırdıysak, affola.
Ama bilin ki,
Bu terminal sadece binalardan ibaret değildi.
Burası bir şehrin kalbiydi, nabzıydı.
Yıkılan beton değil, kapanan bir çağdır aslında…
Umarız yerine yapılanlar halkın umudu olur, birilerinin rantı değil.
Çünkü bu şehir her şeyin en iyisini hak ediyor.
Ve biz hala buradayız.
Kalbimizde Orhangazi…
Bir yolculuk bitse de, sevgi hep baki…
Kalın sağlıcakla.
Selahattin çelik
#selahattinçelik @selahattin_celik1967
